Доласком Келта на простор Подунавља и Поморавља крајем IV века старе ере, у свеколиком животу читавог региона збиле су се битне промене. Унете новине, особито оне из сфере обраде метала и израђевина од керамике у којима су Келти били веома вешти, поспешиле су производне процесе. У додиру са хеленистичким светом, келтско племе Скордисци, почињу да кују новац, по узору на тетрадрахме Филипа II Македонског. С временом се елиминишу натписи, монограми и други детаљи, шире се имитације имитација, али се током читаве ере њихове монетарне активности задржава основно обележје прототипа: комбинација глава / коњаник.
Под крај своје самосталности и монетарне активности, у неколико последњих деценија с краја старе ере, Скордисци су ковали ситан сребрни новац, такозване миниме. На матичном простору Скордиска у Срему, особито дуж десне обале Дунава, на сектору од Сланкамена до Земуна, запажен је већи број налаза минима. Келтске групације, осим оне настањене северније на територији данашње Републике Чешке, познате под именом Боји, нису ковале златан новац. То се извесно може рећи и за Скордиске настањене у међуречју Саве и Дунава.
Миним искован у злату свакако представља реткост, а употреба златне ковине у овом случају могла би се довести у везу са недостатком сребра у датом тренутку, у условима неке, нама недокучиве, локалне трансакције.